یلدای رسانه و سوسوی امید

نزدیک به چهارماه، تمام تلاش رسانه‌های معاند معطوف به القای حال بد و تخریب روحیه جمعی ایرانیان شد. جایی که شبکه‌هایی با کارکرد سرگرمی با توقف برنامه‌های روتین خود به دستور اتاق فکر دشمن تغییر کاربری داده، شروع به نشر اکاذیب و حمله به ریشه‌های اعتقادی و سنت‌های ملی کردند و فضا را بسیار آلوده و ملتهب جلوه دادند. رویه‌ای که نظام سلطه این‌بار برای ورود هجمه به جامعه‌ی ایرانی با ابزارهای رسانه‌ای و شبکه‌های مجازی در اختیار خود آغاز کرده و با بهره‌گیری از عناصر تحت فرمان و فریب‌خورده و با از دور خارج کردن هنرمندانی که از هراس فحاشی‌ و گستاخی‌های مجازی گروهک جعلی و کثیف تیرانانشین و اربابان صهیونیست و وهابی‌شان، خواسته فضای رعب و وحشت را همراه با سرخوردگی به جامعه تزریق کند و حتی نگذارد تا مردم شادی کنار هم بودن و زنده نگه‌داشتن سنت‌هایی که میراث هزاران ساله ماست را لمس کنند.
جنگ رسانه‌ای که فقط با قدرت رسانه و افزایش آگاهی عمومی امکان تقابل دارد و رسانه ملی در این جنگ همواره نقشی کلیدی ایفا کرده است. یلدا به عنوان یکی از رویدادهای باستانی و ملی که خانواده‌ها را در کنار بزرگترها گردهم آورده، هر ساله با تولید و پخش برنامه‌های متنوع و شاد در شبکه‌های تلویزیون، فضای سرگرمی را در دورهمی‌ها زیبایی مضاعفی می‌بخشید ولی جنگ پیش‌رو و فرار برخی نقش‌آفرینان رسانه از صحنه کار را دشوارتر کرده بود. 
این‌ها را با موضع‌گیری‌های گاه و بیگاه هنرمندان در مسائلی که به آن تخصص ندارند اضافه کنید که ایشان نیز مطالبه عدم حضور و همراهی با مردم می‌کنند درحالیکه جامعه ایرانی در شب یلدا در کنار هم جمع می‌شوند و سالهاست فارغ از تمام سختی‌های ایام، دقیقه‌ای بیشتر برای کنار هم بودن را جشن می‌گیرند و مطالبه‌شان از هنرمندان شادسازی دل ایشان است.
اما خروجی برنامه‌های رسانه ملی نشان می‌دهد اکنون چهره‌های بیشتر شناخته شده رسانه توسط تک‌تیراندازان فحاش تیرانا مورد حمله قرار گرفته و بر آنها القای یأس شده، آنتن را از حضور خود خالی کرده و معدودی که این صحنه نبرد را درک کرده باقی مانده‌اند. به سنت هر ساله شب یلدا برنامه‌هایی شاد از رسانه ملی پخش می‌شد ولی امسال که نیاز جامعه بیشتر به شادی حس می‌شد و می‌بایست نقشی فعالانه ایفا می‌کرد علیرغم تلاش‌های خستگی ناپذیر دست‌اندرکاران رسانه ملی به جز معدودی از برنامه‌ها تهیه و تدارک صداوسیما توفیق شاخصی در دید بیننده نداشت ولی به حق نشان داد که آنتن تلویزیون بعد از سه ماه تلاش تکان قابل ملاحظه‌ای خورد.
شبکه یک با برنامه «شب روشنی» و اجرای اقبال واحدی سعی کرد پوشش دهنده آداب، فرهنگ و رسوم اقوام ایرانی در کاخ گلستان باشد بافت مناسب دکور برنامه با ساختاری ضعیف و میهمانان و خواننده‌های ناشناخته، غیرجذاب و دست چندمی برنامه‌ را از سطح توقع مخاطب نازل کرده بود. شبکه دو نیز با حضور علیرضا مسعودی و حسن اسماعیل پور ویژه برنامه‌ای را تهیه دید که با مقایسه این برنامه با ویژه برنامه‌های سالهای گذشته رسانه ملی نشان داد که از انتخاب مجری غیرشاخص تا فضای برنامه توجه چندانی به جذب مخاطب نشده است و این شبکه نیز به‌سان شبکه سه و برنامه «خودمونی» نمایشی شکست خورده را روی آنتن برد. برنامه‌هایی که به اذعان برخی کارشناسان کاش تولید نمی‌شد و رسانه ملی حداقل با تمرکز روی چند ویژه برنامه و اعلام آنها به مخاطبان ضمن صرفه‌جویی در هزینه‌های بیت‌المال و افزایش کیفیت برنامه‌ها، حداقل میهمانان را در شبکه‌های هم تکرار نمی‌کردند. البته که بار محتوایی برنامه‌ها نشان از عدم برنامه‌ریزی اصولی برای تولید و دستپاچگی تیم‌های برنامه‌ساز داشت که در شبکه سه و در ساختار دکور غیرجذاب، آیتم‌هایی که مطالبه مخاطب در آن دیده نشده بود تا اجرای ضعیف مهران رجبی مشهود بود آنقدر که سازندگان برنامه کنداکتور ویژه برنامه را نتوانستند پر کنند و بخشی را به برگزاری ساختار روتین مسابقه خودمونی گذراندند. آهنگ‌هایی که خوانندگان به شکل پلی‌بک و حتی بدون رعایت همزمانی صداوتصویر روی آنتن اکثر برنامه‌ها بردند به هیچ‌وجه قابل قبول نبود. ویژه برنامه یلدای شبکه پنج نیز در دو برنامه «سلام تهران» و مسابقه «پنج ستاره» خلاصه شده بود که به غیر از پنج ستاره که با اندکی گل‌آرایی و حضور سه گروه از هنرمندان کمی تغییر چهره داده بود دکور سنتی کرسی ایرانی و اجرای خوبی که مجری سلام تهران داشت در زمان حضور سامان گوران و سیداحمد موسوی افول داشت، بسیار به چشم آمد و نمود عدم مطالعه و درک درست و حفظ شأن میهمانان وشوخی‌های سخیف باعث شد حرمت هنرمندانی که در برابر هجوم دشمنان رسانه‌ای مقاومت کرده‌اند نیز خدشه بردارد، چیزی که به هیچ‌وجه در نگاه اجتماعی ایرانیان پذیرفته نیست.

حضور بازیگری با کوله باری از تجربه مثل ابوالفضل پورعرب در دو برنامه، یکی در «سلام تهران» و مواجهه نامتعارف و ناخشنودی ایشان را در کنار برنامه «خانه جلال» شبکه نسیم که بسیار محترم، وزن این هنرمند را درک کرده و در موقعیتی درست قرار داد و یاد او را در ذهن مخاطبانی که نگران سلامتی او بودند در کنار کارگردان اولین فیلمش، حتی شوخی‌های یوسفعلی میرشکاک با ایشان شیرینی کلام و بحث را دوچندان می‌نمود. 
نکته جای تعجب این است که برای رسیدن به شبکه‌ای که نیاز امروز جامعه ماست باید بیست کانال را طی کرد تا به نسیم رسید ولی در این شب یلدا نشان داد ضمن مخاطب‌شناسی اصولی توانستند با ویژه‌ برنامه‌های تولیدی و تأمینی در روزهایی که برنامه‌های شاخص هرساله خندوانه و دورهمی روی آنتن این شبکه نیستند ضعف‌های دیگر شبکه‌ها را تا حدی پوشش دهند و براساس ذائقه مخاطب محتوای خوب و شادی به سان سالهای گذشته ارائه دهند.
ویژه برنامه‌های تأمینی مثل چهل تیکه، نسیم آوا و بی‌سیم با موضوع یلدایی آغازگر آنتن شب چله نسیم بود و حتی برنامه «دیدی‌نو» که چند وقتی‌ست روی آنتن این شبکه می‌باشد و مخاطب خود را به خاطر کیفیتش پیدا نکرده، با تغییر فضای دکور و متناسب‌سازی یلدا توانست در قالب یک برنامه سرگرمی آموزشی با ریتمی شاد و خواندن آوازهای نوستالژیک توسط هنرمندانی مثل رسول نجفیان و جواد انصافی برنامه‌ای خوب و پر محتوا را به مخاطب ارائه دادند و با اینکه اجرای قوی از بهرام شکیبا ندیدیم ولی چینش کنداکتوری برنامه به جهت محتوا قابل ملاحظه و جذاب بود. در ادامه نیز افتتاحیه برنامه «خانه جلال» که با اجرای بهروز افخمی و یوسفعلی میرشکاک در این شب روی آنتن رفت نوید برنامه‌ای وزین و با نشاط به مخاطب داد. شوخی‌های جالب توجه میرشکاک همراه با پرداخت کارشناسانه به موضوعات در کنار وجاهت بی‌حد افخمی و تسلط اجرای او، میهمانان بزرگی همچون ناصر فیض، جمشید برازنده، ابوالفضل پورعرب، جهانبخش سلطانی و جواد خیابانی را که هر یک در شاخه تخصصی خود برای مخاطبان آشنا هستند را گردهم آورد و گعده‌ای فرهنگی شکل داد. صحبت‌های جذاب در فضای صمیمی حیاط خانه موزه سیمین و جلال نویدبخش برنامه‌ای متفاوت از شبکه نسیم دارد. نوع سخنان و شوخی‌ها مجریان و میهمانان که به دور از توهین، افترا، غیبت سایرین و زشتی به نوعی کلاس درس چگونگی برخورد به‌شمار می‌رفت که می‌تواند الگوبرداری شود.
اما آنچه از بررسی آنتن نسیم که سال پیش نیز در شب یلدا با برنامه خندوانه پربیننده‌ترین برنامه رسانه‌ملی بود برمی‌آمد آن بود که دو برنامه قبل برای طیف خاص مخاطبانی تهیه شده بود و ویژه برنامه شاد و مفرح شبکه در فضای برنامه شوتبال با دکوری یلدایی و جذاب با اجرای دو مجری این برنامه روی آنتن برود و طیفی گسترده‌تر در ساعاتی که خانواده‌ها کنارهم هستند و تا پاسی از شب در بخش‌های متنوع ارائه دهد. جایی که ضمن معرفی چهره‌های نوپدید شبکه، در کارکرد اصولی رسانه و آموزش اجتماعی توجه کرده و فرهنگ ارج نهادن به بزرگترها و توجه به نیازهای ایشان را با حضور محترمانه سالمندانی از آسایشگاه کهریزک و پس از آن حضور چهره‌های نام آشنای صبح جمعه با شمای رادیو ادامه یافت. موسیقی‌های زنده و شاد فکر شده و انتخاب شده از نوجوان هنرمند علی طولابی، گروه سرود و خواندن قطعاتی با زبان‌های مختلف عربی، ترکی، کردی و فارسی توسط حامد نیسی و اجرای ارکستر بوشهری که همگی به جهت محتوای شعری به بهترین شکل به عنوان میان‌برنامه‌ها در دل این ویژه برنامه قرار گرفت. حضور مهران غفوریان بازیگر شناخته شده کمدی و شنیدن صحبت‌های شیرین و احساسات خوب پدر و دختری از زبان او که قبل از ارائه گزارش جذاب و غرورآفرین از پیشرفت نخبگان و دانشمندان ایران اسلامی در اوج تحریم‌های ظالمانه که با ساخت تلسکوپ ملی نمود یافته بود، سبب شد با چینش کنداکتوری مناسب، درک درست برنامه‌سازی محتوا محور و بهره‌گیری اصولی از هر چیز در این برنامه و آنتن رسانه ملی نمود یابد جایی که تمام رسانه‌های معاند در صدد القای فضای سرد اجتماعی و پمپاژ یأس و ناامیدی به جامعه ایرانی‌ست، بایستی به تولید برنامه‌هایی به حق محترم در شبکه نسیم ارج نهیم و امیدوار به محتوایی حتی بهتر و جذاب‌تر از گذشته و رشد قابل ملاحظه تولیدات مورد مطالبه مخاطبان باشیم.